آنها که قیام کردهاند بر ضد این، نه اینکه یک مردمی هستند که میخواهند شلوغکاری بکنند این کارها را میکنند، این مردمی هستند که حق میگویند؛ حق خودشان را طلب میکنند. آزادی حق مردم است؛ استقلال یک مملکت، حقِ اهل مملکت است که طلب استقلال بکنند در مملکت...
گویید به مردم اینجا که مردم ایران که قیام کردهاند برای یک مطلب واضحی است که همه بشر قبولش دارد که آزاد باید باشد؛ نباید هی در حبسش کنند، نباید جلویش بگیرند که حرف نزن! بیخ گلویش را فشار بدهند که نباید یک کلمه حرف بزنی! قلمش را بشکنند که نباید بنویسی! قلمها را اینها شکستند؛ قدمها را شکستند در این پنجاه سال. حبسها پر بود از اشخاصی که آزادی میخواستند در این پنجاه سال. حالا قیام کردهاند و حقوق واضح ملی خودشان را، آنکه از حقوق بشر است و از اولین حقوق بشر است: آزادی، استقلال، حکومت عدل، این را میخواهند مردم.