کشور ما که سرمایههای بزرگ خود که عبارت از جوانهاشان باشد، در طبق اخلاص گذاشتهاند و برای اسلام، برای دین خدای تبارک و تعالی جهاد میکنند. برای هر پیشامدی که برای مسلمین میشود، اینها در صحنهاند. مضحک این است که دولت ما پیشنهاد میکند که راه بدهید ما برویم با دشمنهای شما جنگ بکنیم و این را یکی از شرایط قرار میدهد، برای اینکه مایوس از شماست و شما باید شرط قرار بدهید و آنها میگویند که باید از هر چیزی که ما کردیم بگذرید تا راهتان بدهیم، آن هم چه راه دادنی. اینها مصیبت نیست که بر اسلام وارد است که یک جمعیت فداکار میخواهند بروند با دشمن عرب، با دشمن اسلام، با دشمن حرمین شریفین، با دشمن همه منطقه جنگ بکنند؟ خودشان که نشستند و بیتفاوت هستند، بلکه موافق هستند با آنها از ما رشوه میخواهند که راه به آنها بدهید که اینها بروند آنجا، برای آنها جنگ بکنند؟! مثل یک نفر غریق که دارد در دریا غرق میشود و یکی میرود نجاتش بدهد، میگوید: چه به من میدهی تا اجازه بدهم مرا نجات بدهی؟!
اینها، دولت عراق قضیه اسرائیل را بهانه قرار داده [اند؛] برای اینکه از چنگال انتقام و عدالت الهی فرار کنند. بهانه قرار دادهاند که بگوید شما اگر بخواهید ما اجازه بدهیم بروید و ما غریقها را نجات بدهید، باید از جنایاتی که به شما کردیم صرف نظر کنید