ایستادگی مردم با نثار خون

به مجرد اینکه یک ملتی که پانزده خرداد را با پانزده هزار نفر شهید -به طوری که گفته شده است- پشت سر گذاشته است و 17 شهریور را با آن همه کشتاری که در میدان شهدا شد، پشت سر گذاشته است و ابداً کنار ننشسته، البته بین پانزده خرداد تا زمانی که باز [انقلاب‌] شد، این طولانی شد؛ یک مقداری طولانی شد، لکن از آن وقتی که نهضت دوباره شروع [به رشد] کرد، خوب 17 شهریور یک قضیه‌ای بود برای ما -و فرداست ظاهراً 17 شهریور- آن یک قضیه‌ای بود برای ایران و کسانی که مطلع از اسلام نیستند و روحیه مردم مسلم را نمی‌دانند؛ خیال می‌کردند شاید آن وقت دیگر خوب، تمام شد، سرکوب شدند و رفتند سراغ کارشان؛ چندین هزار نفر را در میدان شهدا به مسلسل بستند و مساله دیگر تمام شد، و ما دیدیم که دنبال او زیادتر شد همه چیزها؛ یعنی، قدرت ملت، که همان قدرت اسلام است و قدرت الهی است، هیچ ابداً تزلزل در آنها پیدا نشد و دنبال کردند مطلب را. در هر مطلبی که پیش می‌آید، ما می‌بینیم که این ملت ما مستعدتر می‌شوند و بهتر پیش می‌روند.بنا بر این، اگر تزلزل از ناحیه این است که افراد زیاد کشته شده‌اند، در 17 شهریور و پانزده خرداد هم چندین هزار کشته شده است و اگر این است که شخصیتها از بین رفته‌اند، البته ما متاسفیم و می‌دانیم که شخصیتهای بزرگی از دست رفته‌اند و یادشان گرامی! لکن [از بین رفتن‌] شخصیتها اسباب این نمی‌شود، که یک مملکتی که سی و چند میلیون جمعیت دارد و همه مصمم و همه حاضر، یک افرادی که وقتی که همین شخصیتها به شهادت می‌رسند، خانواده‌هایشان و برادرهایشان و بچه‌های کوچکشان می‌آیند و صحبت می‌کنند و دلداری به مردم می‌دهند؛ بچه کوچک می‌آید، می‌گوید که مردم باید به انسجام خودشان ادامه بدهند. یک همچو کشوری که این طوری شده- و این از برکت اسلام است که مردم این طوری در صحنه حاضرند.