من کراراً این مطلب را گفتهام که این نهضت یک تحولاتی آورده است که آن تحولات، تحولات روحی و انسانی است که در نظر من بسیار اهمیتش بیشتر از این پیروزی در مقابل شاه سابق و قدرتهای بزرگ است. در ظرف یک مدت کوتاهی، ملت ما متحول شد، به حسب نوع، از یک حالی به یک حالِ مقابل او.
یک طور تحول این بود که همه مُشاهِدش بودید؛ میدیدید که در یک وقتی ملت ما طوری بود که اگر یک پاسبان میآمد در بازار، مثل بازار تهران که بزرگتر بازار ایران است و میگفت که «4 آبان» است و باید بیرق بزنید، علاوه بر اینکه خوب عمل میکردند، برای خودشان اصلًا حق این معنا را قائل نبودند که بگویند نه! اصلًا یک همچو چیزی مطرح نبود؛ بیچون و چرا عمل میکردند؛ همین ملتی که از حرف یک پاسبان تخلف را برای خودش مطرح نمیدید، در ظرف مدت کوتاهی همین ملت ریخت در خیابان و گفت ما اصل سلطنت را نمیخواهیم! این تحول، یک چیز بزرگی است، کوچک نیست.