آزادی های اوایل انقلاب

هر جا که شما ملاحظه کنید که یک انقلابی واقع شده است و یک کودتایی واقع شده، یک چیزی واقع شده، درِ کشورشان را به خارج بستند، همه فرودگاهها را ممنوع کردند، تمام مطبوعات را قدغن کردند که نباید منتشر بشود و برای مردم اختناق پیش آوردند. اختناق فوق آن اختناقهایی که سابق بوده. و گاهی در بعضی‌شان به مجردی که این پیروز شده، قتل عام ایجاد کردند. شروع کردند به کشتن مردم. هر که احتمال می‌دادند که یک چیزی باشد می‌کشتند. نه اینکه یک کسی را، یک شهر را قتل عام می‌کردند. و انقلاب ما از باب اینکه اسلامی بود، از باب اینکه از ملت بود، انقلابی نبود که یک قدرتی به یک قدرت غلبه کند، یعنی یک قدرت نظامی به یک قدرت نظامی یک کودتایی شده باشد، این حرفها نبود. متن نهضت از خود مردم بود. جوشید از خود بین مردم بین زن و مرد و انقلاب هم اسلامی بود. اسلام اینها را وادار کرد که یک همچو انقلابی بکنند. همچو انقلاب اسلامی که از متن ملت بجوشد، دنبالش دیگر این مسائل کم است، هست، اما کم است. و لهذا دیدید که دنبال این انقلاب، تمام راهها و همه جاها هم باز بود. هیچ زاید جایی را جلویش نگرفتند. تمام روزنامه‌ها و احزاب آزاد شد. آزادِ آزاد، و کشتار نسبت به مردم هیچ نبود در کار، که آن طوری که آنجا بساط درست می‌کردند نبود. بله آنهایی که کشتار کرده بودند گرفتند بعضی‌شان را محاکمه کردند و بعد از محاکمه به جزای خودشان رساندند. اما این طور نبود که همین طور درو کنند مردم را. یک میلیون جمعیت را بکشند. این حرفها نبود در کار. و این طور مسائل در عین حالی که در ایران نبوده است، و باید گفت ایران آرامترین انقلاباتی که در دنیا واقع شده در ایران واقع شده.