ما اتكال به خدا داريم. اتكال به اسلام داريم. پشتيبانى ما اسلام و خداست. و اميد اين را داريم كه همه ملتهاى اسلامى به ما بپيوندند.در اين نزاعى كه، مبارزهاى كه الآن بين كفر و اسلام است، اين منازعه بين ما و امريكا نيست، بين اسلام است و كفر. چنانچه غلبه كنند خداى نخواسته اينها بر نهضت ما- كه نخواهند كرد- اين غلبه، غلبه بر اسلام است. غلبه بر مسلمين است. بايد همه مسلمين بدانند كه مقدرات ما الآن تنها نيست كه بين وجود و عدم است. مقدرات اسلام، مقدرات همه مسلمين است. همه مسلمين در اين مسأله با هم بايد شركت كنند. كه اگر اين نهضت خداى نخواسته به سستى گرايد يا از بين برود، حساب شرق، حساب تمام شرق و خصوصاً مسلمين [را] به تباهى خواهند كشيد. من از همه ملتهاى اسلامى، از همه مسلمين، از همه ارتشهاى اسلامى، از همه قواى انتظامى اسلامى، از همه رؤساى جمهور ممالك اسلامى مىخواهم كه با اين نهضت ما همراه باشند. با اين مقابلهاى كه ما بين كفر و اسلام است، نه ما بين ايران و امريكا. ما بين تمام كفر و تمام اسلام است. مسلمين بپاخيزند.
برخيزند و در اين معارضه پيروز شوند. و پيروز خواهند شد. و از اين طبلهاى ميان تهى نترسند. نترسند كه امريكا يك قدرت بزرگ است، «يك قدرت شيطانى است و مىتواند كه با يك روز همه را به هم بزند»! اينها تبليغات است. امريكا نمىتواند اين كار را بكند.در مقابل مسلمين نمىتواند امريكا خودنمايى كند. دنيا توجهش الآن به اين مبارزه است. دنيا الآن توجه به اين دارد كه در اين مبارزه چه خواهد شد. و خود مملكت امريكا در آن اختلاف واقع شده است. سياههاى امريكا كه در تحت ظلم امريكا بودند الآن آنها هم موافقت با ما دارند. و ممكن است آنها هم قيام بكنند. بايد مسلمين در يك همچه موقع حساسى كه ما مقابل ايستاديم در مقابل امريكا و در مقابل دسايس شيطانى او، با ما موافقت كنند. با ما همراهى كنند. ما و خود را از هم بدانند. مملكت ايران را با ساير ممالك، با پاكستان، با عراق، با اندونزى، با تمام اين ممالك اسلامى يك بدانند. و همه قيام كنند. و همه تظاهر كنند در مقابل اين ظلمى كه اين شخص به ما دارد مىكند.