اگر نهضت شما و قیام شما و اینها مثل قیامهای دیگر بود که برای رسیدن به یک چیزهای دنیوی بود؛ قیام کرده بودید که فراوانی باشد، قیام کرده بودید که ارزانی باشد، قیام کرده بودید که رفاه باشد، قیام کرده بودید که مجالس لهو و لعب باشد، اگر برای اینها قیام کردید، خوب حق دارند که آنهایی که می‌خواهند شکوه کنند، شکوه کنند. البته توده مردم شکوه ندارند، آنی که دارد، آنهایی است که از آن مجالس لهو و لعب بازمانده‌اند، لکن توده‌ای که قیام کرده است [برای خدا بوده] و از اول هم غیر از اینکه ما برای اسلام و جمهوری اسلامی قیام کرده‌ایم، دیگر آمال و آرزویی نداشتیم. این ملت خسته نمی‌شود. این ملت این طور نیست که بگوید حالا که نرسیدیم به آن، پس برویم سراغ کارمان. این ملت می‌بیند رسیده به آن. الآن موج این نهضت شما و انقلاب شما، در عالم این موج رفته است، در همه جای دنیا این موج پیروزی شما سایه افکن است.