برگزاری هفته دفاع مقدس

پیام به ملت ایران در سالگرد آغاز جنگ تحمیلی (جنایات صدام و امریکا در ایران)
۳۱ شهریور ۱۳۶۱/ ۴ ذی الحجه ۱۴۰۲
بسیج و مسئولیت‌ها,
برگزاری هفته دفاع مقدس

اکنون که بزرگداشت «هفته جنگ تحمیلی» فرا رسیده است و بحمد الله تعالی قوای مسلح و غیور ایران با سرافرازی تمام و غرورآفرینی برای اسلام و ملت بزرگ، مراحل آخر پیروزی را طی می‌کند، لازم است ملت شریف ایران عموماً و خصوصاً دولتمردان و گویندگان و نویسندگان و شاعران و هنرمندان از این قشرهای فداکار هر یک به سهم خود قدردانی نمایند و مراحل مختلف پیروزی این حماسه‌آفرینان را با گفتار و نوشتار و کردار خود در معرض نمایش گذارند، و در محافل «هفته جنگ» فواید و نتایج و پیامدهای آن را برشمارند، و روح شجاع این رزمندگان بزرگ را هر چه بیشتر تقویت کنند. ملت شجاع و متعهد، این هفته لازم است حضور خود را در صحنه جنگ اثبات نمایند، و مشت محکمی به دهان یاوه سرایان بکوبند. امروز ابرقدرتها، ملت حاضر در صحنه ما را متهم می‌کنند که از جمهوری اسلامی رو برگردانده، و از جنگ که حقیقتاً دفاع از اسلام است خسته شده‌اند. آنان ملت ایران را نشناخته‌اند و ناچار به دروغ‌پردازی پرداخته‌اند، و با اتهامات گوناگون به قوای مسلح و ملت ایران، تصمیم دارند به هر صورتی که هست بار دیگر جنایات خود را در ایران تکرار نمایند، ولی ملت رشید و مقاوم ایران در مقابل آنان ایستاده‌اند و هرگز به آنان چنین اجازه‌ای را نخواهند داد. آنان می‌خواهند با جمهوری اسلامی مخالفت کنند، چرا که این مخالفتها مردم عزیز ما را مصمم‌تر خواهد نمود تا برای مبارزه‌ای طولانیتر دست در دست یکدیگر نهند و از ایران و اسلام عزیز و استقلال و شرف خویش دفاع نمایند.لهذا ملت شریف در سراسر ایران، از روحانی و دانشگاهی و بازاریان و جوانان عزیز محصل تا رزمندگان فداکار و سایر قشرهای معظم، در این «هفته جنگ» به شکرانه پیروزی اسلام پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و قوای مسلح، فداکاران در راه هدف که اسلام و ایران است به ثبوت برسانند. و نیز یاد شهدای فداکار را که جمهوری اسلامی و پیروزیها، رهین جان‌نثاری آنهاست، زنده نگه دارند. و از معلولین عزیز و آسیب دیدگان و آوارگان مقاوم در راه استقرار حکومت الله تفقد و قدرشناسی نمایند. و از بازماندگان شهدا دلجویی و به آنان دلداری دهند.گرچه زبانها و قلمها در توصیف جوانان و نوجوانان، پیران و سالخوردگان عزیزی که خون پاک خود و سلامت خویشتن را فدا کردند تا اسلام، زنده و کشور، پاینده بماند، و از شرّ دشمنان خونخوار آزاد شود، عاجزند. و نیز عاجزند که به پدران و مادران دلیری که چنین فرزندانی را تربیت کردند و به اسلام تقدیم نمودند دلداری دهند، و از خواهران و برادرانی که در جوار آنان بودند دلجویی نمایند. اینان مشمول عنایات و رحمتهای‌بی‌پایان خداوند، در جوار اولیای عظیم الشان، با سعادت در دنیا و آخرت قرینند، خدایشان رحمت و برکت دهد.