وقتی که رسیدیم به یک جایی که سد را شکستیم و اعتقادمان این شد که الحمد للَّه پیروز شدیم، آن وقت برمیگردیم سراغ اینکه زاغهنشینان وضعشان چه جوری است؛ ادارهایها وضعشان چه جوری است؛ ارتشیها وضعشان چه جوری است؛ مردم کوچه و بازار را باید چه کرد؛ مدارس را باید چه کرد. اینها برای این است که ما خودمان را پیروز فرض کردیم، حالا برمیگردیم به مسائل خودمان.