شاید همان دیروز بود- میآیند میگویند: که فلان رعیت- در آنجایی که هیچ فرهنگی نرفته است- میگوید: که ما زراعت میکنیم؛ برای اینکه از قید و بند اسارت امریکا خارج بشویم. این یک احساسی است که خدا در قلب این ملت انداخته است و همه ملت احساس این را کردهاند که ما باید از زیر بار اینها بیرون برویم. ما باید خودمان اداره کنیم زندگی خودمان را و میتوانیم. عمده این است که اراده با احساس توانایی پیش میآید که ما احساس این معنا را بکنیم که میتوانیم. ما در این مدت سه- چهار سالی که، سه سالی که این گرفتاریها پیش آمده همه را خود این ملت درست کرده است، حل کرده است.جنگ که یک مساله مشکلی بود خود این ملت حل کرد این را و مشکلات دیگر هم قابل حل است، حل میکند.