من وقتی شما جوانها را میبینم که با صداقت، با سلامت روح فعالیت برای اسلام میکنید و خودتان را در معرض خطر مرگ قرار میدهید مباهات میکنم. افتخار میکنم که در بین مسلمانها یک همچو جوانهای رشید متعهد هست. از این جهت، ما نباید از قدرتمندهایی که اتکال به خدا ندارند، اتکال به مسلسل دارند، ما نباید بترسیم. ترس مال آن است که برای شهادت حاضر نباشد. در روایتی است که حضرت علی بن الحسین در کربلا که بودند به پدرشان گفتند که- قریب به این معنا- که به آنها گفته بودند که شما کشته میشوید. عرض کرد به سید الشهدا که مگر ما بحق نیستیم؟ فرمود چرا. گفت دیگر مبالات از مردن نداریم «۱» کسی که بحق است و کسی که قائل است به اینکه این عالم تمام یک مدبر دارد و او خداست، و عالم طبیعت پایینترین عوالم است- در قرآن از او به دنیا تعبیر شده، دنیا این پایین- وقتی بنا باشد که شهید منزلش در ملا اعلی باشد، این چه خوفی دارد؟ خوف را باید امثال کارترها داشته باشند که اعتقاد به این مسائل ندارند. اینهایی که همه مقصدشان این است که در اینجا چند روزی به یک قدرتمندی برسند یا به یک جنایتکاری برسند، آنها باید بترسند. اما جوانهای ما که اعتقاد به ماورای طبیعت دارند، و شهادت را برای خودشان یک فوزی میدانند، اینها ترس ندارند. ما فرض میکنیم که همچو قدرتی برای آن قدرتمندان باشد که بریزند و بکشند و همه چیز را از بین ببرند، مع ذلک ما چون بحق هستیم نباید بترسیم.