یکوقتی طوری نشود که کمیتهها در سرتاسر کشور، عرض بکنم پاسدارها در سرتاسر کشور، سایر قشرها در سرتاسر کشور، خودشان را آزاد بدانند که هر کاری میخواهند بکنند؛ آزاد بدانند که هر جور میخواهند رفتار بکنند. این است که اگر چنانچه کمیتهها روی موازین اسلامی عمل نکنند، اگر روحانیون، که در راس جامعه هستند روی موازین [و] مقررات به طور دقت عمل نکنند، اگر دولت به طور دقت عمل نکند، اگر ارتش به طور دقت عمل نکند و اعمالشان را تطبیق ندهند با اسلام، یک صورت قبیحی از اسلام در خارج منعکس میشود؛ که حالا هم که دولت اسلامی مثلًا شد، حالا هم که جمهوری اسلامی شد، مثلًا پاسدارهای اسلام میریزند خانههای مردم را غارت میکنند؛ چه میکنند. یک قضیه که بشود، کافی است که بگویند همه میکنند! دو تا قضیه وقتی که واقع بشود که بیخود بریزند به خانههای مردم و از آنجا مثلًا غارتگری بکنند، این کافی است برای اینکه بگویند کمیتهایها که بگویند پاسدارهای اسلامی وضعشان غارتگری است.