انسان هر چه می‌خواهد برای خودش می‌خواهد. انسانی که برای خودش نخواهد، در تمام بشر چند تا دانه ممکن است پیدا بشود، نه یک فوج. تا مبادی روحی و الهی در کار نباشد، نمی‌شود که دوام داشته باشد. و لهذا خدای تبارک و تعالی می‌فرماید من یک موعظه به شما می‌کنم، در تمام موعظه‌هایی که همه می‌کنند می‌فرماید که من فقط یک موعظه به شما می‌کنم: «موعظه کن» خدای تبارک و تعالی است، آنکه این موعظه را رسانده رسول خدا- صلی الله علیه و آله و سلم- است، آن کتابی که توی آن این موعظه ثبت شده است قرآن، این اسنادش؛ می‌فرماید من یک، فقط یک موعظه می‌کنم و آن این است که برای خدا قیام کنید، برای خدا قیام کنید. هم قیام کنید، هم قیامتان برای خدا باشد. اگر بخواهید قیام شما یک قیامِ مُثْمِر باشد، نتیجه داشته باشد قیامتان، منتهی به تفکیک و تجزیه و امثال ذلک نشود، تمام وجهه همت شما یک نقطه باشد و آن هم یک نقطه ماورای عالم طبیعت؛ یک نقطه غیر متناهی در همه چیز؛ همه توجه به او داشته باشید. اگر یک همچو مطلبی شد، آن وقت قیام شما و نهضت شما یک نهضت اسلامی سالم، دوام دار. آن طور نیست که ... برای اینکه پشتوانه‌اش دائم است؛ چیزی که پشتوانه‌اش دائم است، دائم است.