امروز شما در مقابل تمام قدرتهای دنیا ایستادهاید و در دانشکدهتان وقتی که تحصیل میکنید و به جبههها میروید، با شوق به جبههها میروید و آنجا تعلیم عملی میبینید، این طور نیست که فقط خواندن و نوشتن باشد؛ عمل کردن است. و یکی از برکات این جنگ تحمیلی برای ملت ما همین معناست که ما سربازانمان و جوانان و دانشجویان افسری ما در دانشکده افسری، علاوه بر تحصیل دورههای دانشکده، عملًا در جبههها حاضر میشوند و تعلیمات عملی میبینند و در علوم عملی، این میزان است، نه خواندن. خواندن مقدمه عمل است و شما امروز در میدانها عمل را هم یاد میگیرید.
... این مجموعه را [دشمن ما] نمیتوانند بفهمند چی هست و لهذا، نقشههایی که میکشند، خودشان هم میگویند که ما این را نشناختهایم؛ ما میتوانیم جاهای دیگر را بشناسیم، لکن ایران را نشناختهایم. این برای این است که شما یک ترکیب حاضری [هستید] که همهاش توجه به معنویات داشته باشد، سربازش در جبههها دعا بخواند و دعای کمیل بخواند و با دعای کمیل و نماز شب و ذکر و فکر الهی خودش را مهیا کند برای جنگیدن با آن ارتشی که در محل خودش، با اموری که شما میدانید و کسانی که در قرارگاههای آنها بودند و دیدند چه چیزها بوده، آن طور بودهاند. اینها اصلًا دو سنخ است.