شکستن سد با اجتماع قطره ها

سخنرانی در جمع روحانیون تبریز (وظیفه روحانیون- کوشش در رفع آشفتگیها)
قبل از ظهر ۱۸ شهریور ۱۳۵۸/ ۱۷ شوال ۱۳۹۹ «۱»
وحدت و آثار آن,
شکستن سد با اجتماع قطره ها

اگر بنا باشد که ماها کنار برویم و بگوییم که بگذارید دولت این کار را بکند، دولت نمی‌تواند. دولت بخواهد بگوید که ما کنار برویم و بگذار روحانیت این کار را بکند، روحانیت هم نمی‌تواند، تنها تنها نمی‌شود: یَدُ اللهِ مَعَ الجَمَاعَهِ «۸» همه دست به دست هم اگر دادیم، می‌توانیم کاری انجام بدهیم. اگر در همین پیروزی ابتدایی، این قدم اوّل، شما محوّل کرده بودید، روحانیون محوّل کرده بودند که خوب، بازاریها بروند شکست بدهند، بازاریها محوّل کرده بودند که روحانیون بروند شکست بدهند، آنها محوّل کرده بودند کارگرها بروند، الآن هم نه شما اینجا تشریف داشتید و نه من. من یا نجف بودم یا فرانسه؛ و شما هم در محلهای خودتان گرفتار به سازمان امنیت بودید. همه وقتی دست به هم دادید، مجتمع شدید، مثل قطره‌های بارانی که از یک قطره یک قطره هیچ کار نمی‌آید، وقتی که با هم مجتمع شدند یک سیل راه می‌افتد، یک سیل عظیم راه می‌افتد، یک سد بزرگ را می‌شکند، این انسانها این طور هستند، هر کدام یک ذرّه کار از آنها می‌آید. اگر بخواهد این گروه خودش یک عمل مستقلی بکند، نمی‌تواند.