سستی، نتیجه تفرقه

سخنرانی در جمع گروهی از روحانیون کردستان (اتحاد- توجه به مناطق محروم)
ساعت ۱ بعد از ظهر ۴ شهریور ۱۳۵۹/ ۱۵ شوال ۱۴۰۰
وحدت و فقدان آن,
سستی، نتیجه تفرقه

امروز روزی است که همه به دستور اسلام، به دستور قرآن کریم [باید] با هم متحد باشند، تنازع نکنند. اگر تنازع با هم بکنند، به هر شیوه‌ای باشد، به حسب قرآن کریم ممنوع است این تنازع و اگر تنازع بکنند فشل «۲» می‌آورد و رنگ و بوی انسان را و ملت را از بین می‌برد؛ این دستور خدای کریم است. اینهایی که دارند کوشش می‌کنند که تفرقه بیندازند و تنازع ایجاد کنند و مع ذلک، ادعای اسلام می‌کنند، اینها آن اسلامی را که قرآن کتاب اوست، آن اسلامی را که کعبه قبله اوست، آن اسلام را نیافته‌اند و ایمان به آن اسلام نیاورده‌اند. آنهایی ایمان به اسلام آورده‌اند که قرآن را، محتوای قرآن را قبول دارند. محتوای قرآنی که می‌فرماید که مومنون اخوه هستند، برادر هستند با هم. برادری هر چه اقتضا می‌کند باید اینها انجام بدهند. برادری اقتضا می‌کند که اگر به شما صدمه‌ای وارد شد همه برادرهایی که در هرجا هستند متاثر باشند. اگر شما خوشحال باشید همه خوشحال باشند. برادرها، متوجه باشید که با اسمهای مختلف، با چیزهایی که پخش می‌کنند و تبلیغ می‌کنند، می‌خواهند بین برادرها را جدایی بیندازند که اثر این جدایی افکندن بین برادرها، سلطه اجانب است بر همه و برگشتن همان اوضاع سابق است که به همه شما، به همه ما از مرکز گرفته تا هر جا بروید ظلم شده است و همه را آزار داده‌اند.
باید بیدار باشید شما برادرها. روحانیون محترم کردستان باید متوجه باشند؛ در مساجد خودشان، در جمعه خودشان، در جماعات خودشان، مردم محل خودشان را بیدار کنند که گول نخورند از این اجانب‌پرستها، از اینهایی که می‌خواهند تفرقه بیندازند و بعد از اینکه تفرقه انداختند باز ما را برگردانند به آن حال اول و سلطه اجانب مستقر بشود. باید این توجه را همه بکنید.