شما میبینید که در مقابل شما جوانهای عزیز سرتاسر ملت، سرتاسر کشور، جوانهای برومند سرتاسر کشور، در مقابل شما همه جور دشمنی هست، دشمنهای نظامی هست، دشمنهای تبلیغاتی هست. شما الآن ملاحظه میکنید که این نفتی که الآن نشت کرده است در خلیج و برادرهای خلیجی ما را به زحمت انداخته است و ملت عرب را دارد به زحمت میاندازد و الآن در حال زحمت هستند، شما ملاحظه بکنید که تمام این تبلیغات خارجی باز به ضد ماست. نظیر این است که بگویند که چرا شما نفت دارید تا اینکه صدام بزند و نفتتان بیاید، این تقصیر با شماست که نفت دارید، این تقصیر با شماست که مردمتان در خوزستان هستند، تقصیر از صدام نیست که اینها را میکشد، تقصیر از آنهاست که آنجا هستند و کشته میشوند. اینها وضعشان این طوری است که یک کلمه راجع به صدام که چرا این کار را کردی، چرا این نفت را، حالا ما کار نداریم به [اینکه] احتیاج به این نفت جزئی نداریم بحمد الله. ما راجع به این حرف میزنیم که خوب، این برادرهای عربی که الآن در اطراف خلیج هستند، از کویت و نمیدانم قطر و دوبی و بحرین و امثال اینها، اینها الآن در مضیقه آب هستند، نمیگویند که چرا این کار را کردی، این دولتها نمیگویند صدام چرا این کار را کرده، میگویند نفتهای ایران آمده اینجا! نفتهای ایران خودش راه افتاده رفته آنجا! اصلًا وضع دنیا یک وضع تاسفباری است که نمیشود گفت که این چه جور وضعی پیدا کرده؛ این چه روحیهای است که این مردم دنیا پیدا کردند. یعنی اینهایی که رسانههای گروهی دستشان است و اینهایی که قدرتها دستشان است اجتماع میکنند که ببینیم چه باید کرد. خوب، چه باید کرد؟ هر چه صدام اجازه فرمایند آن طور باید عمل کرد! یک نفر آدمی که این همه تا کنون جنایت کرده و یک کلمه نگفتید شماها.