آن کسی که اشکال به جنگ دارد، واجب است برایش که برود جنگ. اینهایی که اشکال می‌کنند یکیشان حتی یک بچه‌شان نرفته است، یک جوانشان نرفته است به جبهه‌ها. دیگران دارند از مال و جان اینها دفاع می‌کنند، این جوانهای ما دارند از مال و جان همه این ملت دفاع می‌کنند، از مال و جان یک دسته که نمی‌کنند دفاع، دارند دفاع از همه حیثیت این ملت می‌کنند، از نوامیس همه می‌کنند. اگر- خدای نخواسته- این حزب بعث بیاید و غلبه- خدای نخواسته- بکند که نخواهد کرد به کی رحم می‌کند؟ به شمایی که آن وقت نشسته بودید و می‌گفتید بیایید جنگ را برداریم و از بین ببریم و جنگ خوب نیست و مردم با جنگ مخالف‌اند؟ این مردم از کجا آمدند که با جنگ مخالف‌اند. غیر از این جوانهای ما هستند؟ ملت ما اینها هستند؛ این کاروانهای کربلا و آن پاسدارها و آن بسیجیها و آن سایر قشرهایی که، قشرهای محرومی که الان دفاع از شما دارند می‌کنند و شما نشستید آنها را تضعیف می‌کنید که شاید موافق رضای خدا نباشد. رضای خدا موافق نیست با دفاع؟!...
بحمد الله کشور ما، جوانهای ما، پیرمردهای ما، زنها، بزرگها، کوچکها همه مهیا هستند به اینکه جنگ را تا پیروزی ادامه بدهند و ادامه خواهند داد. و کسانی که مخالف با این مسائل هستند، خوب، بنشینند توی خانه‌شان هر چی می‌خواهند بگویند، اما بدانند که خلاف رضای خدا دارند می‌گویند. اگر حرفهای آنها تضعیف کند روحیه ده نفر جوان ما را، عاقبتشان به خیر نخواهد شد، توجه کنند به حرفهایشان.