به حسب نقل- وقتی که حضرت امیر- سلام الله علیه- غلبه کرد بر یک دشمنی «۲» و او تف انداخت به صورت امیر المومنین، پا شد. لکن یک قدری چیز شد گفته می‌شود که آمدند بعد او را از بین بردند. و از ایشان سوال شد، گفت ترسیدم که برای خدا نباشد؛ برای این باشد که او به من اهانت کرده .... اهانت به یک موجودی که هر که او را اهانت کند واجب القتل است. هر که به رسول خدا اهانت کند، هر که به ائمه هدی اهانت کند، واجب القتل است. در عین حال برای اینکه خودش بوده و یک حقی برای خودش بوده و می‌خواسته که خالص باشد این کاری را که می‌فرماید، تامل کرد تا اینکه مبادا یکوقت یک خللی در قصد واقع بشود.