هدر دادن نفت ایران و اعراب

ما راجع به این حرف می‌زنیم که خوب، این برادرهای عربی که الآن در اطراف خلیج هستند، از کویت و نمی‌دانم قطر و دوبی و بحرین و امثال اینها، اینها الآن در مضیقه آب هستند، نمی‌گویند که چرا این کار را کردی، این دولتها نمی‌گویند صدام چرا این کار را کرده، می‌گویند نفتهای ایران آمده اینجا! نفتهای ایران خودش راه افتاده رفته آنجا! اصلًا وضع دنیا یک وضع تاسفباری است که نمی‌شود گفت که این چه جور وضعی پیدا کرده؛ این چه روحیه‌ای است که این مردم دنیا پیدا کردند. یعنی اینهایی که رسانه‌های گروهی دستشان است و اینهایی که قدرتها دستشان است اجتماع می‌کنند که ببینیم چه باید کرد. خوب، چه باید کرد؟ هر چه صدام اجازه فرمایند آن طور باید عمل کرد! یک نفر آدمی که این همه تا کنون جنایت کرده و یک کلمه نگفتید شماها خوب این جنایت به ما بوده؛ تقصیر ما هم این است که می‌گوییم اسلام باید باشد. اما این جنایت اخیری که کرده است و به اعراب این جنایت را کرده است، به ما که این جنایت نشده، جنایت به ما این است که نفت ما رفته است، اما بیچاره زن و بچه این عرب چه کرده؟ زن و بچه خلیج چه کرده است؟ در عین حالی که این جنایت به خود آنها وارد شده است، حالا هم که اجتماع می‌کنند نمی‌توانند جلوی این را بگیرند، جلوی این را بگیرند که تضمین بدهد که حمله نکند تا بروند درست کنند اینجا را.