نهضت ما دارد توسعه پيدا مى‌كند، و مى‌رود توى ملتها. ملتهايى كه ببينند كه ملت ايران در مقابل يك قدرت بزرگ ايستاده و پيش برده، يك قدرت شيطانى را كه همه قدرتها دنبالش بودند يك ملتى ايستاده و ايستادگى كرده و پيش برده، ساير ملتها هم گرفتارند ديگر. آنها هم همين گرفتاريهايى كه ما داريم آنها دارند. مصر به دست سادات و جاهاى ديگر هم به دست ديگران. همه ملتها مبتلاى به دولتهايشان هستند. آنها هم مى‌خواهند از زير اين بار بيرون بيايند، وقتى ديدند كه ايران قيام كرد و پيش برد، و لو كشته داد اما پيش برد، ديگران هم همين فكر در مغزشان پيدا مى‌شود. ملتهاى ديگر هم همين معنا را مى‌خواهند. آنها هم همين كار را خواهند كرد. شما بدانيد كه اين نهضت شما ملت ايران، اين عظمت قدرتهاى بزرگ كه با تبليغات تحميل كرده بودند بر دماغها كه اصلًا نمى‌شود با انگلستان درافتاد، حالا هم ديگر اصلًا با امريكا نمى‌شود ديگر درافتاد، اين عظمت را شكست. يعنى شما ملت عزيز ايران، زن و مردتان ريختيد در خيابانها و با فرياد اللَّه اكبر، اين عظمتى كه در قلوب اشخاص پيدا شده بود و ملتها را وادار مى‌كرد كه ساكت باشند مبادا يك وقتى بربخورد به آنها، اين را شكست. ما در آن قضيه سابق هم كوشش مى‌كرديم كه اين معنا كه نمى‌شود با دولت درافتاد، اين را بشكنيمش. نمى‌شود در مقابل قدرتها نفس كشيد و باور آورده بودند به ملت ما، به طورى كه به خودشان حق نمى‌دادند، اگر يك پاسبانى مى‌آمد مى‌خواست يك چيزى تحميل كند، به خودشان حق نمى‌دادند كه در مقابلش يك كلمه‌اى بگويند. سكوت پرده انداخته بود، سايه انداخته بود به سر ملت ما. اين معنا كم كم شكسته شد. صداها درآمد. نهضت شما آن را شكست.