البته هر کس این چنین جنایاتی بکند و شهرها و روستاهای ما را بگیرد، آرزو می‌کند آتش بس برقرار باشد. او خورده است و برده است و ظلم کرده است و ما خسارات را بدون جهت دیده‌ایم. این امری است که این طور امکان ندارد.
دولتها اگر می‌خواهند عملی بکنند و صلح و صفا باشد، باید با آن کسی که مهاجم بوده است و هجوم کرده است به یک مملکت اسلامی- فرضاً- اگر مسلم هم باشد باید دولتهایی که می‌خواهند صلح و صفا برقرار بشود، با او قتال کنند، تا اینکه برگردد به امر خدا. «۱» برگشتن به امر خدا مجرد این نیست که از کشور ما بیرون برود؛ خسارات ایران را، خسارات مالی ایران را- خسارات جانی قابل جبران نیست- باید جبران کند و قوای خودش را بیرون بکشد و دستش را از مملکت عراق کوتاه کند و حکومت غاصب خودش را کنار بگذارد و ملت عراق را آزاد بگذارد؛ برای اینکه سرنوشت خودشان را به دست بگیرند.
...بر ما و بر شما و بر همه مسلمین واجب است که او را به جای خودش بنشانند و خساراتی که بر عراق و ایران وارد شده است از او مطالبه کنند. ما دعوا با کسی نداریم، لکن خسارات عراق و ایران را می‌خواهیم.