محبت وایجاد آرامش روحی برای بیماران

سخنرانی در جمع انجمنهای اسلامی وزارت بهداری (ارزش کار اطبا و پرستاران)
۱۸ خرداد ۱۳۶۰/ ۵ شعبان ۱۴۰۱
پزشکان و پرستاران,
محبت وایجاد آرامش روحی برای بیماران

من یک کلمه راجع به این اطبا و بهیاران و پرستاران و کارمندان بهداری در سرتاسر کشور عرض دارم و یک کلمه هم راجع به این نهادها در خوزستان و در غرب و جنوب کشور عرض دارم.
آنچه نسبت به این آقایان و این خانمها در سرتاسر کشور عرض دارم، این است که طبابت و پرستاری و خدمت به این بیمارانی که در این بیمارستانها خوابیده‌اند، یک خدمت بسیار مشکل، لکن بسیار ارزنده است.
پرستاری مریض بسیار مشکل است و پرستاری خوب بسیار ارزشمند و همین طور طبابت و بالای سر مریضها و مجروحین و معلولین و اینها رفتن و با آنها سر و کار داشتن مشکل است، لکن صحیح عمل کردن بسیار ارزشمند است. در سایر ادارت باید همه کار صحیح انجام بدهند و کار صحیح همه ارزش دارد، لکن بیمارستانها یک ویژگی خاصی دارد. سر و کار با یک عده‌ای دارید شما و خصوصاً، پرستارها که اینها بیمارند، دلشکسته‌اند، احتیاج به پرستاری روحی دارند، احتیاج به آرامش روحی دارند و شما با این بیمارها هر چه محبت بکنید و هر چه پرستاری مادرانه و خواهرانه و برادرانه و پدرانه بکنید، این در روحیه بیمار موثر است، و در خوب شدن، سرعت خوب شدن بیماران نیز موثر است و در بارگاه خدای تبارک و تعالی خدمت به این جمعیت، خدمت به این بندگان خدا، بسیار ارزشمند است.