مملکت، مملکت است به جوانش؛ به نیروی انسانیش. چیزی که نیروی انسانی را به باد بدهد مملکت را به باد میدهد. اگر یک مملکتی نیروی انسانی نداشته باشد، این مملکت نمیتواند اداره بشود...آنهایی که میخواهند ما را غارت کنند میخواهند بیمزاحمت غارت کنند، چرا مزاحم برای خودمان درست کنیم؟ راه عیش و عشرت را بر این جوانهای تازهرس باز میکنیم، هر چه میخواهند از این عیش و عشرتها بکنند، ما هم آن مخازنشان را میبریم؛ اینها هم عیش و عشرتشان را بکنند! اینها فریاد بکنند و عیش و عشرت بکنند، آنها هم همه چیزشان را ببرند. این پنجاه سال وضع ما این بود. دامنمیزنند به همه چیزهایی که در این معنا مشترک بود که جوانهای ما را تباه میکرد؛ بیتفاوت میکرد.