باز هم موضوع مهم خدمت به محرومان و دورافتادگان را تذكر مى‌دهم. با آنكه مى‌دانم در اين سالهاى محدود با گرفتاريهاى بيشمار عظيمى كه كشور و دولت خدمتگزار با آنها مواجه بود، حجم خدمتهايى كه به روستاييان در تمام زمينه‌ها شده است چشمگير و اعجاب‌آور است و دولت حقاً و انصافاً در اين امر توفيق بسيار داشته است كه با مقايسه با كارهاى در طول رژيمهاى سابق مى‌توان يافت، لكن باز كافى نيست و حق محرومان به آن نحو كه دلخواه است ادا نشده؛ البته نه از باب قصور [و] تقصير، بلكه از جهت حجم احتياجات و گسترش فوق العاده آن. و اشكال تراشان اگر معاند باشند حرفى نيست و اگر متعهد باشند و دلسوز بايد گفت دستى از دور بر آتش دارند. اميد است دولت با تمام توان خدمت خود را تعقيب و از خداوند تعالى توفيق خدمت طلب كند و تمام اين امور مرهون آن است كه دولت يكپارچه و بدون اختلاف درونى و با تعهد اوقات خود را صرف در مسائل مهم كليدى كه مشكل‌گشاى امور باشد نمايد؛ و در امور مهمه نيز مهمترين را بيشتر و سريعتر مورد توجه قرار دهد.