اين فاجعه‌ها را بايد ما با كى در ميان بگذاريم؟ با دولتهايى كه چشم و گوششان را بسته‌اند و بدون اراده تسليم امريكا شده‌اند؟ با ملتهاى مظلومى كه تحت فشار اين دولتها دارند جان مى‌دهند؟
بايد با ملتها در ميان گذاشت؛ همان طورى كه در ايران، ملت ايران بود كه فاجعه‌اى كه براى اسلام به دست امريكا و سرسپردگان او- كه رژيم منحوس پهلوى است- پيش مى‌آمد، همين جوانهاى ايران بودند و همين ملت ايران بود و همين ارتش ايران بود و همين نيروهاى دريايى و هوايى و زمينى ايران بود و همين سپاه پاسداران ايران بود و همين جوانهاى بسيج و عشاير ايران بودند كه با هم وظيفه فهميدند، بيدار شدند و با هم مشتها را گره كردند و با مشت، تانكها را از صحنه بيرون كردند. تا ملتها يك همچو بيدارى پيدا نكنند و تا ملتها يك همچو انسجامى پيدا نكنند، بايد بدانند كه محكوم به حكومتهاى فاسد و محكوم به امريكاى جنايتكار و ساير ابرقدرتها هستند. با داشتن آن همه ذخاير، آن همه امكانات، كه اگر يك هفته نفت خودشان را به روى اين جنايتكارها
ببندند تمام مسائل حل خواهد شد، مع ذلك، مى‌گويند كه ما اين كار را نمى‌كنيم.