برای ما الآن مملکتی گذاشتند، وارث مملکتی هستیم که نه یک فرهنگ مستقل مترقی دارد، نه یک ارتش مستقل دارد، نه یک کشاورزی دارد. کشاورزی را دیدید که به چه حالی درآوردند، و ایران را بازار قرار دادند برای جاهای دیگر. و همه چیزهای این مملکت تقریباً به هم ریخته است. الآن- از حالا به بعد- وقت ساختن این خرابه است. در وقت ساختن این خرابه، ما همه موظف هستیم. من که یک طلبه هستم موظفم، آقایان علمای اعلام در بلاد و مراجع موظفند، شما آقایان هم که اهل علم و جزء علما هستید شما هم موظف هستید، روشنفکرها هم موظف هستند؛ همه اقشار ملت [موظفند]. یعنی یک مسئله‌ای است که نه روحانیت به تنهایی می‌تواند، نه دولت به تنهایی می‌تواند، نه وکلای عدلیه می‌توانند، نه دادگستری می‌تواند؛ هیچ کس به تنهایی نمی‌تواند این کار را انجام بدهد. همین طوری که به تنهایی نمی‌شد رفع فساد کرد و ملت با هم شدند تا رفع فساد را تا حدودی کردند، و ان شاء الله می‌کنند.
برای ساختن ایران هم همه ملت باید شرکت کنند: کشاورز در حد کشاورزی، زارع در حد زارع بودن، اهل صنعت در حد صانع بودن، و همه اقشار ملت، از دولت و غیر دولت گرفته، اینها باید با هم همکاری بکنند و برادرانه دست به هم بدهند و این خرابه‌ای که برای ما گذاشتند از سر بسازند و آبادش کنند.