ارزش در لسان انبیا و در لسان اولیای خدا و در راس آنها، قرآن کریم و رسول اکرم،- صلی الله علیه و آله و سلم- ارزش به علم و تقواست. میزان، ارزش این دو خاصه است: علم و تقوا تواماً. علم تنها ارزش ندارد یا ضعیف است ارزشش. تقوای تنها یا ارزش ندارد یا ضعیف است ارزشش. در حدیث منقول از رسول خداست که قَصَمَ رَجُلانِ [یا صِنْفان] ظَهْری: عالِمٌ مُتَهَتِّکٌ وَ جاهِلٌ مُتَنَسِّکٌ. جاهلی که نداند موازین انسانی اسلامی را، این هر چه هم متنسک باشد، بر خلاف آن طریقه‌ای که طریقه انبیاست، عمل می‌کند. و عالمی که تقوا نداشته باشد و متهتک باشد، آن هم ضررش بر اسلام بدتر است از هر کس. آن ارزش [برای] علم و تقواست. همه چیز را از متقین قبول می‌کنند. در لسان قرآن، از «علم» در لسان قرآن بسیار تمجید شده است، لکن در کنارش تقوا. علم تنها فایده ندارد برای انسان، مگر همان روی موازین طبیعت و تقوا هم بدون علم انسان را نمی‌رساند به کمال.