امید اینکه مجلس هم برای ما کار بکند صحیح نیست. مجلس هم یک چند صد نفرند؛ ازشان کاری نمی‌آید. باید همه قشرها برای خودشان تکلیف فرض کنند، بگویند ما موظفیم. همان طوری که هر آدمی خودش موظف می‌داند که بچه خودش، و اطفال خودش را اداره کند و می‌رود دنبال اینکه اداره کند او را، این احساس باید در ما پیدا بشود که این مملکت عائله ما هستند و خانه ماست؛ این خانه را باید صاحبخانه‌ها درستش بکنند. صاحبخانه هم یکی نیست، دو تا نیست؛ همه‌اند. این طور نیست که صاحبخانه‌ای داشته باشیم. همه ملت است و همه کشور. همه کشور مال همه ملت است. اینها باید خودشان بنشینند درستش بکنند و باید همه با هم دست به هم بدهیم؛ و الآن وقت این نیست که ما اشکال کنیم به این طرف و آن طرف، اشکالی که شما می‌کنید من هم دارم؛ خودشان هم دارند؛ لکن الآن وقت طرحش نیست، که باز یک آشفتگی بر آشفتگیها اضافه بشود.
امروز وقت این است که ما همه با هم این سد را بشکنیم. این یعنی این ریشه‌ها را سد را شکستیم- الحمد للَّه-. این ریشه‌ها [را] هم درآوریم از زیر خاک و بریزیم بیرون.