شما برادرهای ما، گمان نکنید که به حال شما رسیدگی نمی‌شود، نمی‌خواهند رسیدگی کنند؛ نمی‌توانند به این زودی درست بکنند. مشغولند؛ مشغول برنامه‌ریزی هستند؛ مشغول مطالعه هستند. مسائل باید بتدریج حل بشود. الآن- دیروز که روز پنجشنبه آقای بازرگان آمدند اینجا- آن نقشه‌هایی که راجع به راهسازی داشتند، نقشه‌های زیادی درآوردند نشان دادند، که ما در همه اقشار مملکت می‌خواهیم راهسازی بکنیم، و شروع می‌کنیم. من سفارش کردم که روستاها و جاهای دوردست زودتر باید شروع بشود و قبل از جاهای دیگر. آنها هم همین مطلب را قبول کردند. راجع به کارگر، اینها مشغولند برای اینکه کار درست کنند، و کارگر را به کار وادارند و- عرض می‌کنم که- این قشر را هم به کار وادارند. وقتی که به کار وادار شدند، هم برای خودشان خوب است، هم مملکت راه می‌افتد؛ لکن یک صبر انقلابی شما لازم دارید و ما. ما همه بدبختی داریم؛ لکن باید یک قدری صبر بکنیم، یک قدری تحمل بکنیم. این را حمل نکنید به اینکه یک قشری را بر قشر دیگر مقدم می‌داریم.