آنی که الآن ما را یک قدری به نگرانی میکشد این است که ملت حالا برگشته به اینکه حال خودش را دارد میبیند. بین راه از مقصد دست برداشته، متوجه شده به حال خودش؛ خانه نداریم. یک عده کثیری [به] اینکه ما خانه نداریم؛ خانه میخواهیم. یک عده کثیری به اینکه ما در ادارهمان مثلًا چطور است. یک عده کثیری [به] اینکه مثلًا در دانشگاه چه جوری است. از آن حال انقلابی که این ملت داشت و حال توجه به مقصد و غفلت از حالات خودش و گرفتاری خودش بیرون آمده است ملت. سرتاسر کشور این جوری است الآن که همه الآن یک توجه به چیز دیگری هم پیدا کردهاند. و آن- اینکه- گرفتاریهای خودمان. هر کسی الآن [...] الآن روزی چقدر کاغذ برای ما میآید، چه قدر مراجعات به جاهای دیگری هست، چقدر مراجعات به دولت هست، و همه شکایت از وضع خودشان [دارند].
و دامنمیزند به این مطلب. اینکه دستهایی که الآن در کار است که این نهضت را در نیمه راه متوقف کند.