یک قضیه الآن قضیه جنگ است. شما شاید بعضیتان بدانند که جنگ در هر روز چقدر خرج دارد، چقدر مهمات میخواهد، چقدر مخارج روزانه است برای جنگ. نفس جنگ امروز در هر روز بیشتر از چند صد میلیون خرج دارد. پهلوی این بگذارید آن خرابیهایی که در جنگ به ما وارد شده است و آن جنایاتی که رژیم بعث بر این ملت ضعیف کرده است. دنبال آن جنایات، آوارههایی که جنگی هستند، و بالغ بر بیشتر از یک میلیون، دو میلیون هست- که حالا من عددش را خیلی نمیدانم- آنها هم یک چیزی هست که دولت باید درست کند کارشان را. پهلوی این بگذارید آوارگانی که از عراق، از ایرانیهایی که سابق در عراق بودند و زندگی در عراق میکردند، بیرون کردند و دولت متکفل امور آنهاست؛ آوارههایی که از افغانستان الآن در ایران هستند و مشکلات زیادی دارند آنها هم. این خرابیهایی که بخواهند ترمیم بکنند- البته ملت خیلی کمک میکند در همه این امور لکن این طور نیست که کمک ملت کافی باشد، این مقدار از کمک که کردند- دولت هست که متکفل این امور هست و مسئول این امور هست، هر روز مواجه با یک مشکلات عظیم است. میخواهد که کامیون برای جنگ بفرستد راجع به خواربار که باید از اینجا به آنجا ببرند گرفتار است، بخواهد خواربار را بفرستد راجع به جنگ گرفتار است، مع ذلک با تمام قوا جنگ را مقدم میدارد. الآن گرفتاری دولت به قدری است که این بودجههایی که ملاحظه میکنید اینها نمیتواند کار دولت را درست کند، این ملت است که باید درست کند.