مجلس شوراى ملى بايد ان شاء اللَّه درست بشود؛ نه مثل مجلسهاى اين پنجاه و چند سال كه به ملت هيچ ارتباط نداشت، ملت هيچ اطلاع نداشت، وكلاى خودش را نمىشناخت؛ و اينها وكيل يك نفر بودند و آن يا رئيس جمهور امريكا، و يا سلطان وقت، و يا سلطان وقت به تَبَع سفارتخانهها- چنانچه شاهِ سابق گفت اين معنا را كه ليست را از سفارتخانهها مىآوردند و ما وكيل تعيين مىكرديم همان طورى كه آنها مىخواستند! «1»- ان شاء اللَّه ديگر آن مسائل نيست در كار. ان شاء اللَّه آن مسائل ديگر عود نمىكند...نگذاريد اشخاصى در مجلس مؤسسان وارد بشود كه خير امت را نمىخواهد بلكه خير اشخاصى را مىخواهد كه ظالم هستند؛ نگذاريد در مجلس شورا اشخاصى بروند كه آنها با قدرتهاى بزرگ پيوستگى دارند. بايد ملت با اختيار خود و اراده خود و با امتياز خود و انتخاب خود، اشخاص صالح را، اشخاص متقى را، اشخاصى را كه براى ايران كار مىخواهند بكنند، به نفع ايران كار مىكنند- آنها را بايد تعيين بكند تا اين سه تا مرحله تمام بشود.