وظیفه علما و حقوقدانان

سخنرانی در جمع وکلای دادگستری (توطئه‌های استعمار علیه اسلام)
۷ اسفند ۱۳۵۷/ ۲۸ ربیع الاول ۱۳۹۹
قوه قضائیه,
وظیفه علما و حقوقدانان

من که طلبه هستم اینجا، شما که از وکلای دادگستری و از علما هستید و قضات دادگستری که همین طور هستند، سایرین- همه- همه باید دست به هم بدهیم و این کشوری که دست ما دادند و همه چیزش فرو ریخته است، این را هر کس در حیطه خودش آباد کند.
تصویری از دادگستری دوران طاغوت‌
البته وکلای دادگستری، حقوقدانها، باید بنشینند راجع به طرز دادگستری ...در هر صورت، شماها الآن موظفید، ملی، اسلامی، که بنشینید این دادگستری، دادگستری نیست! اصل این قضیه فرم غربی است منتها خوب عمل نمی‌توانند بکنند. ما عیب کارمان این است که از مسائل غربی وقتی می‌آوریم اینجا، در اینجا یک نیمه غربی درست می‌شود و ناقص، و بعد هم برای مملکت ما مناسب نیست شما بنشینید، حقوقدانها، مطلعین، بنشینند با هم طرز دادگستری را درست کنند. دادگستری ما نمی‌تواند دادگستری سابق باشد. دادگستری ما باید روی موازین شرع باشد، قضاوت روی موازین شرع باید باشد. آن طور نمی‌شود. شنیدم که یکی از اینهایی که تازه آمده است، «۵» برای اینکه دلش می‌خواهد یک چیزی بشود «۶» گفته است که نمی‌شود اسلام را درست کرد! آقا تو از اسلام چه اطلاعی داری که می‌گویی نمی‌شود؟ چه می‌دانی اسلام چه هست و نمی‌شود. همین حرف است که من می‌گویم که اسلام را مخفی کردند نگذاشتند به مردم برسد. اسلام همین طور در بسته. خیال کردند همین است که بروند صبح نماز بخوانند! خوب ما ببینیم که روسای اسلام ما چه بودند. حضرت امیر نمازش را می‌خواند، شمشیرش را هم می‌کشید. شمشیرش دستش بود، نماز هم می‌خواند؛ هر دو بود. قضاوت هم می‌کرد. همه کارها را می‌کرد. البته حالا توسعه پیدا کرده. توسعه پیدا کردن این است که باید مسائلْ مسائلی بشود که یک قدری درست باشد. قضاوتْ قضاوتِ شرعی باید باشد. این طور قضاوتهایی که محکوم می‌کردند مردم را روی یک همچو روابطی که درست می‌کردند، یا هر چیزی که‌ بود، رشوه‌خواری در کار بود، اینها باید از بین برود. طرز دادگستری را باید شماها بنشینید با هم، قضات و شماها و همه، تفکر کنید و طرز دادگستری را طوری کنید که این مراتب نباشد: امروز حکم بکند فردا برود آنجا، بعد برود آنجا، بعد از سر برگردد اینجا، دوباره برود آنجا! اینها همه تضییع اوقات است و تضییع اموال است. اینها باید اصلاح بشود. البته کار مشکل است و نمی‌شود یک روز و دو روز بشود؛ لکن نباید مایوس شد.