ما دوتا ذخیره، یک ملت دوتا ذخیره ممکن است داشته باشد که ایران داشت: یکی ذخیرههای مادی زیرزمینی، یکی هم ذخیرهها [یی] که عبارت از این جوانها بود- اینها هم از ذخایر ملت است دیگر- این هر دوی اینها را تباه دارد میکند و تباه کرد. اما مواد طبیعی را: نفتش را که آن طور داد و گازش را آن طور داد و دارد میدهد، و مراتعش را آن طور به قول خودش «ملی» کرد لکن به دیگران داد و جنگلهایش را به دیگران داد و همه اینها را داده به غیر...
این راجع به ذخایر ما که زیرزمینیاش و روی زمینیاش. و راجع به جوانهای ما که از ذخایر بزرگ ما هستند، نمیگذارند اینها تحصیل کنند؛ رشد فکری برای اینها نمیگذارند. اینها را تا یک- حتی آن کس که خارج آمده و تحصیل میکند جوری کردهاند که این اینها تحصیلشان تحصیل حسابی نشود- به یک حدی میخواهند اینها را نگه دارند که در همان حد، همان عملگی برای آنها بکنند! همین. نمیگذارند قوه اعتراض در اینها پیدا بشود، نمیگذارند رشد فکری در اینها پیدا بشود که مقابل اینها بایستند و نگذارند اینها این قدر چپاول کنند.