اینهایی که در مدارس می‌آیند و با تبلیغات سوئشان جوانهای نورس ما را وادار می‌کنند به یک مسائلی که با تحصیل آنها مخالف است، و نمی‌خواهند اینها تحصیل بکنند اینها، و نمی‌خواهند اینها یک جوانهایی که برای کشور خودشان مفید باشند به بار بیاورند. با بهانه‌های مختلف اینها را به تظاهرات و راهپیماییها و اختلافات می‌کشند و کنار می‌نشینند و به شماها و به ما می‌خندند. آن کوششی که اینها می‌کردند که دانشگاهها باز بشود قبل از اینکه برنامه صحیح ریخته بشود، همین بود که می‌خواستند این دانشگاهها به همان وضع سابق که امثال این اشخاصی که روی کار آن وقت بودند به جامعه تحویل بدهد. می‌خواستند همان معنا باشد. و اینکه در کودکستانها، دبیرستانها می‌روند و مشغول می‌شوند با تبلیغات خودشان و تحریکات خودشان جوانهای ما را و کودکهای ما را وادار کنند که به جای اینکه تحصیل بکنند جنگ و دعوا به راه بیندازند، و به جای اینکه تهذیب نفس بکنند و اخلاق اسلامی را بیاموزند با فحش و فضیحت روبرو می‌کنند، این همان برنامه سابق است. کودکهای ما، جوانهای ما، همه آنها- چه دختر و چه پسر- باید تمام همّشان را صرف این بکنند که بشناسند اینها را. بفهمند که اینها چه مقصدی دارند.
بفهمند که اینها قبلًا چه بودند. بفهمند که اینها در حالی که جوانهای ما از ارتشی و پاسدار و ژاندارمری و سایر قشرهای مردمی، عشایر و سایرین در مرکز جنگ و در جبهه‌ها مشغول فداکاری هستند، اینها در پشت جبهه‌ها مشغول افساد هستند، مشغول کمک به اربابان خودشان هستند.