دانشگاه محل تربیت و تزکیه و علم

سخنرانی در جمع روسای آموزش و پرورش و اعضای انجمن اسلامی وزارت کشور
صبح ۱۰ تیر ۱۳۵۹/ ۱۸ شعبان ۱۴۰۰
جوانان، علم و تزکیه,
دانشگاه محل تربیت و تزکیه و علم

باید آن اشخاصی که متعهد هستند کوشش کنند به اینکه یک دانشگاهِ محلِ تربیت و تزکیه و محل علم به آن معنایی که برای کشور ما لازم است [به وجود بیاید]، نه آن چیزی که لازم نیست و نه آن چیزی که کشور ما را به فساد و جوانهای ما را به فساد می‌کشد. بسیاری از این چیزهایی که در دانشگاهها برای جوانها به عنوان تعلیم هست اینها فاسد می‌کنند جوانهای ما را. باید اشخاصی باشند و ان شاء الله هستند و برنامه بریزند. برنامه‌ای که تعلیمات به مقدار احتیاج و به آن اندازه‌ای که ما محتاج به آن هستیم. و آن چیزهایی که برای اصلاح کشور ما هست آنها را در برنامه‌ها بگذارند. و آن چیزی که بر خلاف صلاح ما بوده است در آن زمان، آن را حذف بکنند تا ان شاء الله یک دانشگاهی بشود از حیث علم، دانشگاه خوب. و همین طور باید در دانشگاه اشخاصی را بیاورند که تهذیب کنند این افراد را. این جوانها از ابتدا خوبند، مربیها ضایع می‌کنند انسان‌ را. و الّا اول که بچه‌ای متولد می‌شود کلُّ مولودٍ یُولَدُ عَلَی الْفِطْره  به فطرت انسانیت و به فطرت خوب تولد پیدا می‌کند، بعدش مربیها هستند که این را می‌کشانند به فساد. محیط است که اگر فاسد باشد اینها را می‌کشد به فساد. باید محیط دانشگاه یک محیطی باشد که اگر انسان رفت توی آن ببیند محیطی است که همه اینها متعهدند، و همه اینها خدمتگزار کشور هستند، و همه برای اسلام و کشور دارند خدمت می‌کنند.