امروز با قلمهايى كه دست شماست، مسئوليت بزرگى داريد. جايى كه شماها داريد اداره‌اش مى‌كنيد مثل يك اداره دولتى نيست. در ادارات دولتى، هر چه واقع بشود، در همان باطن آنجا واقع مى‌شود؛ گاهى مگر شماها به مردم بگوييد، و الّا در بين خودشان واقع مى‌شود. اما قلمهاى شما يك قلمهايى است كه چنانچه لغزش بكند، گاهى يك ملت را لغزش مى‌دهد. راديو تلويزيون يك دستگاهى است كه چنانچه فاسد از كار در بيايد، يك ملت را فاسد مى‌كند. الآن همه راديو گوش مى‌كنند وهمه تقريباً تلويزيون نگاه مى‌كنند. اين طور نيست كه يك معصيت [در آنجا] حالا مثل معصيت توى صندوقخانه باشد؛ اين معصيتى است كه در محضر همه مردم است. قلمهاى شما اگر- خداى نخواسته- لغزش بكند و آن تعهدى كه براى خداى تبارك و تعالى بايد داشته باشيد، غفلت از آن بكنيد، اين جور نيست كه به خود شما ضرر بزند، به خود شما، عائله شما، دوستان شما، ملتهاى شما و كسانى كه هم مذهب شما وهم دين شما هستند؛ به همه ضرر مى‌زند. پس يك ضرر مضاعف است؛ مثل يك ضرر كوچك نيست. بايد توجه بكنيد به اين مصلحت، خصوصاً شما كه اداره يك روزنامه كثير الانتشار هست دستتان.
شما چنانچه- خداى نخواسته- توجه به اين مسائل نكنيد، يك مسئوليت بسيار خطير داريد پيش مردم، پيش ملتهاى دنيا و بزرگتر اينكه پيش خدا مسئوليت داريد. چنانچه اين روزنامه‌ها ارشاد كنند مردم را، اين يك اطاعتى است بالاتر از آن اطاعتهايى كه انسان گوشه خانه خودش مى‌كند؛ و بالاتر از آن ارشادهايى است كه پيشترها مى‌كردند و غايتشان اين بود كه در يك مجلسى چند هزار نفرى بود. ارشادى است براى يك ملت؛ ملت چند ميليونى. و اگر شما اين قلمى كه دستتان هست قلم ارشادى باشد، مى‌توانيد كه يك ملت را به راه راست هدايت كنيد و مى‌توانيد كه مردم را از انحرافات نجات بدهيد.