مقصد اسلام و مقصد همه انبیا این است که آدمها را تربیت کنند؛ صورتهای آدمی را آدم معنوی و واقعی کنند. مهم در نظر انبیا این است که انسان درست بشود. اگر انسان تربیت شد، همه مسائل حل است. یک مملکتی که دارای انسان مهذب است، تمام مطالبش حل است. انسان آگاه مهذب همه ابعاد سعادت را برای کشور تامین میکند. انسانی که ایمان به خدای تبارک و تعالی دارد، انسانی که متعهد است، انسانی که مهذب است، دست ظالم را کوتاه میکند لکن مقصد همین نیست. این یکی از خدمتهایی است که میکند. آزادی برای مردم تامین میکند. لکن این یکی از مقاصد است؛ همه این نیست. استقلال برای کشور تامین میکند لکن همه مقصد این نیست. رفاه برای امت درست میکند لکن مقصد این نیست.
انسان حیوان نیست، انسان یک موجودی است که در طرف سعادت به بالاترین مقام میرسد، در طرف کمال به بالاترین مقام موجودات میرسد؛ و اگر انحراف داشته باشد، از پست ترین موجودات پست تر است. انبیا که دیدند مردم در هلاکت هستند از حیث اخلاق، از حیث عقاید، از حیث اعمال، مکتبهایی را خدای تبارک و تعالی به آنها الهام کرد تا نجات بدهد انسان را به همه ابعادی که دارد، اگر انسان حیوانی بود مثل سایر حیوانات، لکن حیوانی که تدبیر دارد، حیوانی که اهل صنعت است، اگر این بود، احتیاج به آمدن انبیا نداشت؛ برای اینکه این راه راهی است که مادیین خودشان ادراک میکنند. آمدن انبیا برای این است که آن راههایی که بشر نمیداند، آن حقایقی را که انسان نمیداند، به آنها تعلیم بفرمایند. انبیا برای راهنمایی یک مقام بالاتر، یک مقام انسانی بالاتر، آمدهاند.