انبیا، هر کس به آنها جسارت هم میکرد، هیچ ابداً چیزی به نظرشان نبود، چون که مقصد، مقصد دیگری بود. مطلب یک مطلب دیگری بود. نه مایوس میشدند و نه دلسرد میشدند و نه گلایهمند میشدند.