پیغمبر- صلی الله علیه و آله و سلم- با دست خالی، با یک عدّه معدود، سازوبرگ، هیچ چیز نداشتند- منزل هم نداشتند، یک عده‌ای بودند که توی مسجد- آنهائی که- «اصحاب صُفَّه» یک دسته‌ای بودند که از باب اینکه هیچ منزل نداشتند، هیچ چیز نداشتند، آمده بودند همه با هم توی مسجد، یک گوشه‌ای از مسجد را منزل قرار داده بودند. و «اصحاب صُفّه» به ایشان می‌گفتند. در جنگها وقتی که اینها می‌رفتند، هر چند نفرشان یک دانه شمشیر. آن هم چه شمشیری! یک شمشیری که مناسب آن وقت بود، با لیف خرما آن را آویزان کرده بودند به خودشان. هر چند نفرشان هم یک اسب و یک شتر داشتند- لکن حق بودند، و حق پیروز است. همین عدّه معدودِ کم بر امپراتوری روم و ایران، که آن وقت تمام عالم تقریباً معموره، تحت نفوذ این دو امپراتوری بود، غلبه کردند، شکست‌شان دادند. عدّه معدود، کم، لکن حق بودند و ایمان داشتند، با ایمان پیش بردند.