ضربه، ضربه تربیتی باشد؛ ضَرْبَهُ عَلِیٍّ یَوْمَ الْخَنْدَقِ افْضَلُ مِنْ عِبادَهِ الثَّقَلَیْن، این روایتی است از رسول اکرم. ضربه، یک ضربه بود، یک دست بالا بردن و فرود آوردن و یک نفر آدم را در «یوم الخندق» کشتن. البته از جهت سیاسی این ضربه، ضربه‌ای بود که اسلام را از شرّ کفار نجات داد. ولی [مهمتر] از آن جهت، جهت معنوی‌اش است. این دست بالا می‌رود و پایین می‌آید. یکوقت آدم خیال می‌کند منم که این کار را می‌کنم، من بودم که این کردم، من بودم که این جور کردم، این شیطان است.
یکوقت این را قدرت خدا می‌داند، خودش را هیچ می‌داند، برای خودش چیزی قائل نیست، این دست را از خدا می‌داند، شمشیر را هم از خدا می‌داند.