شما آقایان که در سفارتخانه‌ها هستید موظفید عقلًا و شرعاً به اینکه هر چه ساده‌تر، سفارتخانه هاتان هر چه ساده‌تر باشد. و کیفیت معاشرتتان با آن اشخاصی که کارمند هستند در آنجا و به اصطلاح شما زیردست گفته می‌شوند، برادرانه باشد. و در عین حالی که آنها از شما بپذیرند مطالبی که می‌گویید، لکن برادرانه باید باشد. و همین طور وضع مهمانیهایتان، وضع گذران خودتان، وضع کسانی که در آنجا کار می‌کنند، آنها باید متحول بشود به یک وضع اسلامی که هر کس می‌آید در آنجا اسلام را در آنجا عملًا ببیند. ما هر چه فریاد بزنیم که ما اسلامی هستیم و جمهوری اسلامی هستیم، لکن وقتی ببینند ما را که در عمل، غیر او هستیم، از ما دیگر باور نمی‌کنند. وقتی می‌توانند باور کنند از ما که مایی که می‌گوییم جمهوری اسلامی هستیم، عملمان هم آن طور باشد. عمل طاغوتی نباشد. و قول، قول اسلامی، عمل اسلامی باشد و خود رفتار، اسلامی باشد.
گفتار اسلامی باشد تا صادر بشود این جمهوری اسلامی در سایر کشورها. صدور با سر نیزه، صدور نیست. صدور با زور، صدور نیست. صدور آن وقتی است که اسلام، حقایق اسلام، اخلاق اسلامی، اخلاق انسانی در اینجاها رشد پیدا بکند. و شما موظف به این معنا هستید، و باید این کار را انجام بدهید که هم در عمل و هم در نوشته‌هایی که در آنجا منتشر می‌کنید، باید بکنید و مجله داشته باشید و آن مجله یک مجله‌ای باشد که هم در عکسهایی که در آن هست، و هم در مسائلی که در آنجا طرح می‌شود همه‌اش موافق باشد با جمهوری اسلامی تا به واسطه تبلیغات، اسلام نفوذ کند در آنجا.