از چه رو پس زمحبت بسرشتی گل ما؟
روی تو کعبه دل عشاق زنده است
استوری | اهل دل عاجز ز گفتار است با اهل خرد
سر بده در راه جانان، جان به کف سرباز باش
با که گویم راز دل را کس مرا همراز نیست
حلقه صوفی و دیر راهبم هرگز مجوی
لب فروبست هر آن کس رخ چون ماهش دید
این عبادتها که ما کردیم خوبش کاسبی است
ما همه موج و، تو دریای جمالی، ای دوست
اشعار امام صفحه 6