قسم به عشق که هر عاشقی اسیر تو گردداین عبادتها بود سَرمایۀ شرمندگیماه رمضان شد می و میخانه برافتادرویش چو روز وصل او، گیتی فروز و دل گشادور آن شمع دل افروز چو پروانه شدمحاش للّه که جز این ره ره دیگر پویمبایدت از شوق، پروانه شوی، بریان شویوارستگان به دوست پناهنده گشتهاندرخ گشا جلوه نما گوشه چشمی انداز
دیوان امام صفحه 4