نامه به آقای سید محمد رضا سعیدی (لزوم صبر و استقامت در ناگواری‌ها)

بسمه تعالی‌
به عرض می‌رساند، مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم بود، موجب تشکر گردید. شرحی راجع به اوضاع [داده و] اظهار نگرانی نموده بودید. با آنکه حق با شماست، لکن اگر انسان در این اوضاع و احوال قیام به وظیفه کند و موفق به خدمت شود، نگرانی ندارد. نگرانی آنجاست که به خدمت قیام نکند و از وظیفه- خدای نخواسته- شانه خالی کند. امید است ان شاء الله خداوند تعالی به امثال جنابعالی توفیق عنایت فرماید که در مقابل همه ناراحتی‌ها و ناگواری‌ها محکم بایستید و از پیشامدها- هر چه باشد- مایوس نشوید. خداوند تعالی با شماست، و با عمل به وظیفه تایید خواهد فرمود. و برفرض شکست صوری، فتح نهایی با اهل تقوا و عامل به وظیفه است. این ارعاد و ابراق «1» و فتح باب ظلم حاکی از ضعف است: و إِنَّمَا یَحتَاجُ إِلَی الظُّلمِ الضعیفُ «2». جنابعالی در امور جاریه نگران نباشید و ضعف به خودتان راه ندهید. ان شاء الله این امور موقتی است و امَد آن سر خواهد آمد. اما راجع به مسائلی که مرقوم شده بود راجع به رادیو، در صورتی که به هیچ وجه استفاده محرّم از آن نشود، خرید و فروشش جایز است؛ و اما استفاده‌های محلله مانع ندارد. راجع به ریش، به همان احتیاط باقی هستم. راجع به دولت، مالک می‌دانم. و اگر مطالبی از این جانب مسموع شد، بی‌مراجعه به خود من قبول نفرمایید؛ چون اخیراً گویا افتراهایی بسته می‌شود، و این آخرین دشمنی است. از جنابعالی رجای دعای خیر دارم. و السلام علیکم.
روح الله الموسوی الخمینی‌