نامه به آقای سید احمد خمینی (تذکر درباره مسائل مختلف)

بسمه تعالی‌
احمد عزیز، مرقوم بی‌تاریخ شما واصل شد. ان شاء الله تعالی سلامت باشید.
1- راجع به کتابخانه «1» چون من از وضع ساختمان آنجا اطلاع نداشتم نوشتم اگر می‌شود حجراتی برای طلاب زیاد شود؛ اگر مناسب نیست اختصاص دهید به همان معیلها «2» و شما مختارید در این امر.
2- راجع به رفتن تهران برای شهریه، «3» مقصود شهریه اصحاب بوده؛ اگر صحیح نبوده متشکرم.
3- حضرت آقای عموی معظم، مادامی که قم هستند، خیلی مواظبت از ایشان بکنید؛ هم از حیث کرسی و مکان و هم از حیث غذا و سایر امور خصوصاً احترامات.
4- راجع به آقای آشتیانی «4» و آقازاده ایشان نفهمیدم از چه جهت نگران هستند؛ بهتر است وجهش ذکر شود. این جانب هم نمی‌توانم خیلی در این امور دخالت کنم، بهتر است همان جا حل شود. به وکیل تهران «5» هم (به قول شما) می‌نویسم و استفسار می‌کنم. شما خیلی به این امور مادی اعتنا نداشته باشید.
5- پول گذرنامه را می‌نویسم بدهند. ان شاء الله موفق و موید باشید و جدیت در تحصیل، و مقدم بر آن، بر تهذیب نفس داشته باشید. و السلام علیکم.
پدرت‌
ماها هم در کربلای معلی مجتمع هستیم و به شما من دعا می‌کنم. از قرار مکتوبی از ایران، قدری در وجوه و ایصال به اشخاص مختلف هرج و مرج شده است؛ از بیرونی به اشخاص مختلف اشخاص را ارجاع می‌دهند و به وکیل رسمی این جانب آقای تهرانی «6» ایحال نمی‌کنند و مثل آنکه بناست دست ایشان را ببندند. این مطلب صحیح نیست و باید وجوه به ایشان برسد و اگر آقای عمو «7» تشریف دارند به هر دو و به وسیله آقایان در تهران یا قم مجتمع شود تا صرف حوزه‌ها گردد. این نحو که نوشته شده است بسیار بد نحوی است و به مصارف غیر صحیحه می‌رسد. شما مامور تحقیق هستید که چه اشخاصی از وکیل این جانب مردم را منصرف می‌کنند و باید مرقوم دارید. و السلام.