نامه به آقای محمد علی گرامی (تاسف از بی‌تفاوتی برخی از علما)

بسمه تعالی‌
خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقه الاسلام آقای گرامی- دامت افاضاته‌
مرقوم شریف واصل و از مطالبش مطلع شدم. مرقوم شده است چند نامه فرستاده‌اید و جواب نداده‌ام. جز یک نامه از شما در نظر ندارم و نمی‌دانم جواب داده‌ام که نرسیده است مثل بسیاری از نامه‌ها یا غفلت شده است؛ در هر صورت احتمالات اصولی که داده بودید هیچ یک در ذهن این جانب نبوده و نیست و از جنابعالی نگرانی نداشته و ندارم. مراسلات را شاید اکثراً حتی مسافرین نرسانند و اگر احیانا برسد جواب هم به همین سرنوشت مبتلا است؛ اما راجع به بی‌مهری بعض آقایان مهم نیست، اگر شما به تکلیف خود عمل کنید و حساب شما نزد خدای تعالی روشن باشد. این جانب با زحمات طاقت فرسا می‌خواستم سوء ظن موجود در طبقات مختلفه سیّما «1» تحصیل کرده و دانشگاهی را نسبت به علمای دین مرتفع کنم یا تخفیف دهم؛ لکن خود آقایان راضی نیستند یا بعض آنها وَ اللهُ مِن وَرائِهِم مُحیطٌ «2» و بعض مطلب را شاید ادراک نکرده‌ام. راجع به شخصی «3» که مرقوم شده بود جلساتش «4» ضررهایی دارد؛ از وقتی مطلع شده‌ام، تاییدی از او نکرده‌ام و ان شاء الله تعالی نمی‌کنم. در خاتمه از جنابعالی امید دعای خیر دارم و علاقه من به امثال جنابعالی محفوظ است. و السلام علیکم و رحمه الله.
روح الله الموسوی الخمینی‌