نامه به آقای سید احمد خمینی (آشتی دادن بین دو تن از یاران)

بسمه تعالی‌
13 محرّم 91
احمد عزیزم‌
ان شاء الله تعالی با سلامت و سعادت قرین باشید. مکتوبی از آقای صانعی رسید که خیلی مفصل بود و مطالبی نوشته بودند که در صورت صحت، در درجه ثانیه شما و ایشان مسئول هستید و موید هرج و مرج است. در هر صورت خوب است بین آقایان صلح و صفا باشد. شما جدیت کنید این دو نفر را اصلاح دهید که موجب نگرانی من بیش از این نشوند. آقای صانعی به مجرد توهّم اینکه آقای تهرانی چیزی به من نوشته‌اند مطالبی نوشته‌اند که موجب تاسف است؛ منتظرم خبر اصلاح آنها را بشنوم. من نمی‌دانم برای چه آقایان اختلاف دارند؛ این چند روز عمر مگر چه ارزشی دارد که انساندوستان، را برنجاند؟! مگر جهات شرعیه در کار باشد و فقط برای خدا باشد، که مشکل است تحقق آن. به همه بچه‌ها سلام رسانید. حال من بحمد الله تعالی الآن خوب است. اگر شنیده‌اید کسالتی داشتم مهم نبوده و الآن کسالت ندارم؛ فقط ضعف پیری است که تا نرسی به آن نمی‌دانی چی است! و السلام.
پدرت‌
از آقای آقا سید موسی علوی مکتوبی داشتم؛ از وضع خودشان شکایت دارند. شما هر طور صلاح می‌دانید به ایشان هر ماه یا گاهی همراهی کنید.