«... این مسئله که نظام در اهداف خود جدی است و با هیچ کس شوخی ندارد و در صورت به خطر افتادن ارزشهای اسلامی با هرکس در هر موقعیت قاطعانه برخورد می نماید. باید بعنوان یک اصل خدشه ناپذیر برای تمامی دست اندرکاران و مردم تبلیغ گردد.»«1»
رهنمود فوق را حضرت امام در حکمی خطاب به آقای جنتی در تاریخ 14 فروردین 1368 متذکر می گردند و این در حالی است که یک هفته قبل از آن 7 فروردین 1368 امام در پاسخ و قبول استعفانامه آقای منتظری از قائم مقام رهبری میفرمایند:
«... همه میدانند که شما حاصل عمر من بوده اید و من به شما شدیداً علاقه مندم. برای اینکه اشتباهات گذشته تکرار نگردد. به شما نصیحت می کنم که بیت خود را از افراد ناصالح پاک نمایید. و از رفت وآمد مخالفین نظام که به اسم علاقه به اسلام و جمهوری اسلامی خود را جا می زنند. جداً جلوگیری کنید...»«2»
حضرت امام در نامه دیگری خطاب به آقای منتظری میفرمایند:
«سخنی از سردرد و رنج و با دلی شکسته و پر از غم و اندوه با مردم عزیزمان دارم. من با خدای خود عهد کردم که از بدی افرادی که مکلف به اغماض آن نیستم هرگز چشم پوشی نکنم، من با خدای خود پیمان بسته ام که رضای او را بر رضای مردم و دوستان مقدم بدارم. اگر تمام جهان بر علیه من قیام کنند دست از حق و حقیقت برنمی دارم. من کار به تاریخ و آنچه اتفاق می افتد ندارم من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل کنم. من بعداز خدا با مردم خوب و شریف و نجیب پیمان بسته ام که واقعیات را در موقع مناسبش با آنها در میان بگذارم تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام سعی کنید تحت تاثیر دروغهای دیکته شده که این روزها رادیوهای بیگانه آن را با شوق و شور و شعف پخش می کنند نگردند. از خدا می خواهم که به پدر پیر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از این نچشد. ما همه راضی هستیم به رضایت او، از خود چیزی نداریم هرچه هست اوست والسلام.» «3» و خطاب به روحانیون و رهبران فکری جامعه و روزنامه ها و رادیو و تلویزیون تاکید میفرمایند:
«... باید برای مردم این قضیه ساده را روشن کنند که مصلحت نظام از مسایلی است که مقدم بر هر چیز است. و همه باید تابع آن باشیم».«4»